Bij De Proeverij zijn we niet alleen gepassioneerd door wijn, maar ook door de geschiedenis van ons pand. Het gebouw waar onze wijnbar, wijnshop en zaal vandaag gevestigd zijn, heeft een rijke en boeiende geschiedenis. Deze onthullingen kwamen aan het licht dankzij een bijzondere foto en de reacties van mensen met een hart voor Geel. Verrassend: meer dan 100 jaar geleden werd er al wijn verkocht!
Handelshuis Jules Janssens - Van Bael: een stukje erfgoed
Enkele tijd geleden werd een oude foto van Handelshuis Jules Janssens - Van Bael gedeeld in de Facebookgroep Geel in oude postkaarten en foto’s. De foto dateert van 1914 en toont een karakteristiek gebouw in de Stationsstraat. Het duurde even voor we het herkenden, maar na een vergelijking met een recente foto was er geen twijfel meer mogelijk: dit is het gebouw waar we vandaag onze wijnbar en -shop hebben ondergebracht. Met aan de linkerzijde de winkel, waar vroeger het woonhuis was. Aan de rechterzijde is nu de wijnbar, vroeger de doorgang naar de achterliggende magazijnen.
De foto bracht ons op het spoor van de geschiedenis. Eerdere rondvragen hadden al aangetoond dat hier ooit een bankkantoor gevestigd was. De dikke muren van onze huidige keuken – vroeger de bankkluis – zijn daar nog een stille getuige van. Daarnaast wisten we nog dat Fotoateljee Michel hier ooit zijn fotostudio had. Mijn eigen eerste communiefoto’s werden genomen op de plek waar nu onze zaal is. Ook de Geelse kunstenares Paula Ceusters woonde hier en liet een muurschildering achter in de bijkeuken.
Wie bouwde dit pand?
Dankzij de foto van Ludo Helsen en een link naar de website Kempense Klaprozen van Koen Van Nieuwenhuyze hebben we enkele antwoorden gevonden. Het pand werd gebouwd door Jules Janssens, zoon van een leerlooier op de Pas. In de laten jaren 1800 kocht hij een stuk grond in de Stationsstraat. Zijn familie was wat ontstemd, omdat hij het toch "zo ver uit het centrum" ging zoeken. Toch was de nabijheid van het station een belangrijke reden voor zijn keuze: het gebouw zou dienen als handelshuis met magazijnen, en een grote tuin achteraan.
Wat gebeurde er in het Handelshuis?
Samen met zijn vrouw Maria verkocht Jules verschillende goederen: meststoffen in de lente en zomer, kolen in de winter, en – verrassend genoeg – wijn! Er werd ons ook verteld dat er wel eens cider gestookt werd in de ruimte die nu onze feestzaal is.
Jules stond bekend als een kleurrijk figuur: hij was aan hardhorig aan het rechteroor en gebruikte een hoorn om te horen. In de Sint-Dimpnakerk zette hij zich steevast op zijn vaste plaats naast de preekstoel. Tussen 1892 en 1900 kregen Jules en Maria zes kinderen, van wie er helaas vier hun eerste levensjaar niet overleefden. Zoon Désiré en dochter Margareta bleven wel in leven.
Een tragisch vervolg
Désiré, de beoogde opvolger, volgde een opleiding aan de tuinbouwschool in Carlsbourg, maar zijn toekomst nam een tragische wending. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, nam hij dienst als oorlogsvrijwilliger. In 1916 sneuvelde hij op twintigjarige leeftijd in Ieper. Vier jaar later stierf ook zijn vader Jules, gevolgd door Maria in 1925.
Wat er daarna met het handelshuis gebeurde, blijft onduidelijk. Heeft dochter Margareta het werk van haar ouders voortgezet? Of werd de zaak stopgezet? We weten wel dat Margareta huwde met Julius Van Hoof en een zoon kreeg: Paul Van Hoof. In een interview in 2012 wist Paul heel wat waardevolle feiten over zijn grootouders te vertellen.
Een gebouw vol verhalen
Hoewel er nog veel vragen onbeantwoord blijven, zijn we trots op de rijke geschiedenis van ons pand. De herinneringen aan het verleden, van Handelshuis tot bankkantoor en fotostudio, geven ons gebouw een unieke ziel. En nu schrijven wij verder aan dat verhaal, met een wijnbar, wijnshop en zaal waar oude en nieuwe verhalen samenkomen.
Heb jij nog herinneringen aan dit gebouw? Deel ze gerust met ons, want elke anekdote helpt om dit stukje erfgoed verder te ontsluiten!
Het gebouw kreeg aan de kant van de Stationsstraat een nieuwe gevel, maar aan de achterzijde en in de oude magazijnen zijn de oorspronkelijke details nog heel herkenbaar.